Kolejny raz mogę polecić i opublikować wpis nowego autora. Serdecznie dziękuję Wiktorowi z włożoną pracę i przedstawienie niezwykle ciekawej konstrukcji.

„Imperium Osmańskie było jednym z największych mocarstw w XIX wiecznej Europie. Pomimo tego, nie było wstanie konkurować ze Zachodnią Europą pod względem rozwoju nowych technologii militarnych. „Chory człowiek Europy”, chcąc unowocześniać armię, musiał ratować się zakupami pochodzącymi z poza granic kraju . Wzrastające napięcia na Bałkanach, będących w znacznej swej części ziemiami podlegającymi pod władzę Imperium, i negatywne stosunki z Rosją, zmusiły Turcję do doraźnego zakupu z Wielkiej Brytanii 300.000 przestarzałych karabinów Snider. Oczywiście próbowano również dokonać zakupu nowoczesnych karabinów systemu Martini Henry ale Anglicy nie wyrazili na to zgody.

W końcu wybuch, w 1877 roku, Wojny Turecko – Rosyjskiej, zmobilizował Państwo Osmanów do szukania nowego uzbrojenia za wielka woda. Firma Providence Tool Company w Stanach Zjednoczonych, która posiadała patenty do produkcji broni systemu Peabody Martini, miała wyprodukować łącznie 600 tysięcy karabinów M1874 w kalibrze 11.3x59mmR  na potrzeby Armii Tureckiej. Karabiny amerykańskiej produkcji były idealną kopią brytyjskiego Martini Henry Mark I. Po lewej stronie szkieletu widniał napis producenta „PEABODY & MARTINI PATENTS, MAN’FED BY PROVIDENCE TOOL CO. PROV. R.I. U.S.A.”. Po prawej stronie znajdziemy Tugrę, rodzaj monogramu panującego monarchy.

Wojna zakończyła się porażka Imperium Osmańskiego. Wiele karabinów M1874 zostało zdobytych lub oddanych Carskiej Rosji. Kilka tysięcy po-tureckich Peabody Martini zostało zakupionych przez Japońską Cesarska Marynarkę Wojenna od Rosji a kolejną ich partię stanowiła broń nie dostarczona do Turcji przez Providence Tool co. Łączna liczba karabinów w rękach japońskich wyniosła około 9000 egzemplarzy. Między 1880 a 1882 broń przeszła remont w Arsenale Tokyo i część została przekalibrowana do 11mm Murata oraz .577/450. Przystosowano ja również do bagnetu Murata. W linii przez stosunkowo krótki okres czasu gdyż zostały zastąpione przez Karabiny Typ 18. Wiele z karabinów Peabody trafiło wtedy do akademii wojskowych.

Egzemplarz na zdjęciach jest jednym z karabinów dostarczonych do Turcji na początku wojny. Remontowany w Tokyo w 15-tym roku Ery Meiji (1882).”